آبشار ۷۰متری و برکه سحرانگیز سولوکلی/رقص عیدانه آهوان تمامی ندارد
بر اساس آمارهای رسمی سالانه ۲۰ میلیون مسافر و گردشگر از استان گلستان عبور می‌کنند، به زبان ساده‌تر میلیون‌ها زائران امام رضا (ع) برای رسیدن به بارگاه ملکوتی این مام مهربانی‌ها و بخش زیادی از اهالی خراسانات برای رسیدن به دریای خزر، استان گلستان را برای تردد انتخاب می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های استان در این سفرها، پارک ملی گلستان در شرق این استان است، پارکی که گردشگران نوروزی از نقاط مختلف کشور برای بهره گیری از جاذبه‌های آن هزاران کیلومتر سفر را به جان می خرند.
پارک ملی گلستان بزرگ‌ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی واقع است که در سال ۱۳۵۴ به عنوان ذخیرگاه زیست کره در زمره ۵۰ ذخیرگاه بیوسفری جهان در فهرست یونسکو ثبت شد.
وجود جنگل‌های هیرکانی با انواع درختان کهن سر به فلک کشیده، تردد حیوانات وحشی، رودخانه‌ها و آبشارهای متنوع در ارتفاعات و مناطق پایین دست که شاخص‌ترین آن میرزابایلو، سولگرد و لهندور، تنگه گل و دشت است بسیاری از گردشگران و مسافران را به حضور در قدیمی‌ترین پارک ملی ایران تشویق می‌کند.
این پارک در بین جاذبه‌های طبیعی و توریستی استان گلستان منحصر به فرد است و زائران حرم امام رضا (ع) و مسافران نوروزی پس از عبور از خراسانات با حضور در این طبیعت زیبا، در زیر سایه سار درختان آن می‌آسایند.بنا به گزارش‌های رسمی سازمان حفاظت محیط زیست کشور، در پارک ملی گلستان ۶۹ گونه پستاندار، ۱۵۰ گونه پرنده، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۴۴ گونه خزنده، ۱۳ گونه ماهی، سه گونه دوزیست و هزار و ۳۶۰ گونه گیاه زیست می‌کنند و به استناد همین گزارش حدود ۹ هزار قوچ و میش و هزار کل و بز، ۹۰۰ مرال و ۴۰۰ آهو د رآن زندگی می‌کنند.
در این پارک گونه‌های مختلفی از پستانداران و پرندگان وجود دارند که بخشی از آن‌ها تاکنون شناسایی نشده‌اند. پستانداران شناخته شده بالغ بر ۶۹ گونه هستند مهم‌ترین آن‌ها شامل پلنگ، خرس قهوه‌ای، مرال، شوکا، گراز، گربه جنگلی، آهوی ایرانی، گوسفند وحشی، بز کوهی و روباه سرخ است.